به"اللهم ارزقنا توفیق شهاده فی سبیلک" رسیده بودم که امام به رکوع رفت....

بعد از رکوع مثل رکعت های قبل چادرش روی مهر سفیدم که با دستان خودش برایم آورده بود کشیده شد....

دلم رفت...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

بانو...

بیا باز هم بگو نمی گذارم...

راضی نیستم...

تا من بیایم سرم را بگذارم رو شانه هایت و بگویم...

"بانو... یک قدم... فقط یک قدم جلوتر ... من جایم می شود ها... بانوووووو...."