استاد...

بیاین سرم رو بذارم رو شونتون،

خودم رو غرق کنم بین عطر روسری تون،

بعد کنار گوشم آرام حرف بزنید....

من مدام بگویم نه...

نه...

دستت را از شانه ام برندار...

سر داغ و پر سودایم را از میان چین های روسری ات بلند نکن،

بگذار از رایحه ات مست شود...

چه قدر بوی جنوب میدهی بانو.....